Nieuwe trend: cursus als straf
Verkeersminister Camiel Eurlings gaf gisteren het startsein voor een strengere aanpak van 'verkeershufters'. Een bestuurder van een auto, vrachtwagen of bus die veel te hard rijdt, rechts inhaalt of bumperkleeft, kan vanaf 1 oktober voor straf op cursus worden gestuurd.

Per 1 oktober begint ook de Lichte Educatieve Maatregel Alcohol (LEMA). Dat is een cursus van twee dagdelen voor beginnende, veelal jonge bestuurders, die betrapt zijn met een slok op.

En hoe zit dat vanaf 1 oktober met de deelnemers aan onze cursussen? Zijn dit allemaal communicatiehufters met straf?
Anoniem @ 09:38 | link |

Dagelijks gebruik
Noem het gerust beroepsdeformatie. Maakt me weinig uit, maar gebruiksaanwijzingen bekijk ik met andere ogen. Afgelopen weekeinde voor het eerst sinds weken de houten vloer eens gesopt. We hadden bij de leverancier een speciaal zeepje gekocht. Niet goedkoop, zo'n 15 euro voor een litertje, maar dan heb je ook wat, dachten we.

De gebruiksaanwijzing meldde: 'Ideaal voor het regelmatig of dagelijks reinigen van uw geoliede vloer...' En verder: 'Vul twee emmers met 10 liter handwarm water. Voeg aan een van de emmers een kwart liter zeep toe...' Er volgde verder nog een dweil- en sopinstructie die ik u zal besparen. Waar het mij om gaat is de combinatie van regelmatig of dagelijks reinigen en een kwart liter zeep. Stel dat je kiest voor de tweede optie, dagelijks, dan heb je elk jaar zo'n 365 x 0,25 liter zeep nodig. Alleen om de vloer te dweilen! Niet alleen een behoorlijk belasting voor het milieu, maar ook voor het huishoudbudget: zo'n 1.400 euro per jaar.

Opnieuw blijkt het een zinvol advies: test gebruiksaanwijzingen uit en laat ze lezen door een kritische gebruiker. Die zal dit soort onzin onmiddellijk schrappen of laten aanpassen.
Paul @ 10:25 | link |

Red de talen!

Het is tijd voor actie om de voorgenomen uitkleding van de taal- en cultuurstudies aan de Universiteit van Amsterdam te voorkomen. Er bestaan vergevorderde plannen om het aanbod dusdanig af te breken, dat een onacceptabel niveau over zal blijven. Teken de petitie om te laten weten dat je het niet eens bent met de plannen van de afdeling Taal- en Letterkunde van de UvA.

Dit lezen we op www.reddetalen.nl, de site van een actiecomité onder leiding van Erik Schoonhoven, waarin verder onder anderen Hella Haasse, Arthur Japin en Antoine Bodar zitting nemen. Volgens hen staan de taal- en cultuurtudies aan de UvA zo onder druk dat culturele verschraling, slechte en zeer basale beheersing van een andere taal dan Nederlands of Engels en armoede van bijvoorbeeld literaire vertalingen op de loer liggen. Schoonhoven lichtte ook in het NRC onder de titel No eh pardone, can you speak Dinglish? zijn zorgen toe. Maakt u zich ook zorgen?
Henri @ 15:20 | link |

Telefoneertraining voor het CBS?
“Goedenavond, mevrouw Buurman, u spreekt met het CBS. Is de 46-jarige man thuis?”
-Huh?
“De 46-jarige man, is hij thuis op dit moment?”
-Huh?
“De héér Buurman, is hij niet thuis?”
-Heer Buurman?
“Mevrouw Buurman, bent u niet getrouwd dan?”
-Ja dat wel, maar….
“Zou ik uw man dan mogen spreken? Ik heb wat vragen over de woon- en gezinssituatie."
Anoniem @ 10:30 | link |

Overblogd, overgeblogd, ge-overblogd?
Een nieuw woord voor de Nederlandse taal. Maar hoe schrijf je dat eigenlijk? Is het ‘overblogd’, in de trant van ‘overlegd’? Of misschien ‘overgeblogd’, zoals in ‘overgelegd’? Of moet het eigenlijk gewoon ‘ge-overblogd’ zijn, zoals in ge-overruled (ook een nieuw Nederlands woord)? Of is het dit allemaal niet; is het misschien ‘afgeblogd’?
Anoniem @ 09:22 | link |

Gaat Wilders over lijken?

Wilders staat al langer bekend om zijn onparlementaire taalgebruik, maar bij de laatste Algemene Beschouwingen maakte hij het wel erg bont. Zijn uitspraken over ‘het Marokkaanse tuig dat scheldend, spugend, onschuldige mensen in elkaar slaand door het leven gaat’ zijn breed uitgemeten in de media. Een bijzondere toevoeging was dit keer zijn oproep tot etnische zuivering: hij suggereerde het leger in te zetten tegen de ‘islamitische intifada’. Dat zou ervoor zorgen ‘de steden en dorpen … op te ruimen en schoner te maken’.

De kamer protesteerde uiteraard tegen toon en inhoud van Wilders’ uitlatingen. Maar niemand greep in. Tot 2001 ging dat anders. De Kamervoorzitter kon tot die tijd een onwelvoeglijke uitspraak laten schrappen uit het officiële verslag van de vergadering. Bekend was de regel dat 'bevriende staatshoofden' niet beledigd mochten worden. Zo mocht oud-premier Gerbrandy de Indonesische president Soekarno in 1958 geen 'oorlogsmisdadiger' noemen. Hetzelfde gold tien jaar later voor de Amerikaanse president Johnson.

Parlementaire lijken
Deze zogenaamde ‘parlementaire lijken’ betroffen vaak tamelijk onschuldige uitspraken. Zo sprak één van Wilders’ voorloper, centrumdemocraat Janmaat (wie kent hem nog?), zich uit over de dossiers over naturalisatie (!). Kamervoorzitter Dolman hamerde hem af toen hij over ‘het sprookje van Ali Baba en zijn veertig assistenten’ begon (nog niet eens rovers!).

Reglement van Orde
De zogenaamde 'schrapbepaling' is inmiddels ter ziele. Betekent dat nu dat er geen sanctiemaatregelen zijn tegen racistisch taalgebruik? Jawel, want de Tweede Kamer beschikt nog steeds over Reglement van Orde. Dat houdt in dat de kamervoorzitter leden tot de orde moet roepen als zij zich beledigend uiten of aanzetten tot onwettige handelingen. Als een lid daarmee doorgaat, kan de kamervoorzitter hem zelfs laten verwijderen.

Het lijkt hoog tijd dat Gerdi Verbeet van haar recht én plicht als Kamervoorzitter gebruik maakt. Het parlement heeft een voorbeeldfunctie – ook als het over taalgebruik gaat.
Erik @ 14:53 | link |

Red deze woorden!
Deze oproep (maar dan in het Engels) komt van het bekende Engelse Collins dictionary. Zij hebben een lijst van 24 'near-extinct words' opgesteld en vragen het publiek deze woorden vooral te blijven gebruiken. Beroemdheden zijn opgeroepen bepaalde woorden regelmatig te gebruiken om ze niet in vergetelheid te laten raken. Stephen Fry, 'who knows far too many words already', heeft het woord 'fusby' geadopteerd. Benieuwd wat dat betekent? Gewoon even opzoeken. En zo houden we deze woorden levend. Dat is het idee.
Anoniem @ 09:23 | link |

Vleugels van mijn vlucht

Voor alle duidelijkheid: dit bericht is geen stemadvies. Of u nu voor Joseph, the X-factor of Popstars kiest, wie u uw held vindt: het maakt mij allemaal niet uit. Maar ik wil even een lans breken voor vertaalde liedjes.

Afgelopen weekeinde bezocht ik samen met collega Denise de musical Tarzan. Zoals u wellicht weet, zijn daarin vele liedjes van Phil Collins vertaald. You'll be in my heart werd Jij woont in mijn hart. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ik moet u bekennen dat ik het vooral pijnlijk vond. Vertalingen van Engelse (musical)liedjes leveren vaak pijnlijke resultaten op.

Tenminste, zolang je geen Paul de Leeuw heet. Na Ik wil niet dat je liegt keek ik afgelopen zondagavond naar Vleugels van mijn vlucht. En ik neem mijn petje af. U mag natuurlijk zelf oordelen en daarbij ook het nodige toeschrijven aan John (de Joseph die het zingt), maar u moet toegeven: De Leeuw kan vertalen.
Karin @ 16:04 | link |

‘Louvre van de jonge steentijd’
Zo wordt Stonehenge gekarakteriseerd door twee Engelse archeologen, aldus Trouw vanmorgen. Tim Darvilll en Geoff Wainwright hebben onder Stonehenge namelijk opmerkelijk veel stoffelijke resten gevonden van mensen die gestorven zijn aan een ziekte of een verwonding. Zeer waarschijnlijk was Stonehenge een bedevaartsoord en trokken zieken en gebrekkigen er rond 2300 voor Christus heen vanwege de geneeskrachtige werking van de stenen. Net zoals mensen met een ziekte of gebrek tegenwoordig naar het Louvre gaan…….

Raadsel voor alle journalisten van Trouw: Wat ligt ook in Frankrijk, is een bedevaartsoord en begint met Lou…?
Anoniem @ 12:42 | link |

Wat zei die ook alweer?

De enorme stroom aan spotjes, toespraken en statements rondom de Amerikaanse verkiezingen maakt het bijkans onmogelijk om exact voor ogen te houden wie wat ook alweer gezegd heeft en wanneer. Maar Google helpt weer eens: via Googles Audio Indexing kunt u alle verkiezingsgerelateerde toespraken en spotjes doorzoeken op trefwoord. Voor regelmatige analyses van de spotjes kunt u natuurlijk tercht bij onze Argumentatiecoach.
Henri @ 15:10 | link |

Feest op kantoor

Post-it wordt natuurlijk vooral meegenomen naar huis door de medewerkers, maar je kunt er ook op kantoor best leuke dingen mee doen.


Rosa Spier @ 13:13 | link |

Vergeet de lichtkrant, welkom verkeersvriendelijkheid!

Schreef mijn collega Jan vorige week nog over zijn lichtkrantbehoefte; ik kwam erachter dat je deze helemaal niet meer nodig hebt. Althans, als iedereen het voorbeeld volgt van de ultieme verkeersvriendelijkheid die vorige week vertoond werd op de A4.

In mijn kleine autootje reed ik op de tweede baan van links. Zoals gewoonlijk - bepaalde personen in bepaalde auto's hebben altijd het idee dat je mijn autootje met minstens 40 km/h verschil moet inhalen - werd ik ingehaald door een veel mooiere auto. En behoorlijk afgesneden.

Ik toeterde, waarna de betreffende automobilist even zijn hand op stak als verontschuldiging. Ik besteedde hier weinig aandacht aan en reed verder. Te weinig, klaarblijkelijk. De automobilist kwam namelijk naast mij rijden en maakt met allerlei handgebaren duidelijk dat hij:

• wilde weten of alles in orde was.
• oprecht spijt had van zijn vergissing.
• mij nog een fijne reis wenste.

Daarna reed hij verder. Mij vol verwondering achterlatend. Ik stel voor dat we allemaal een cursus non-verbale verkeersvriendelijkheid bij deze man gaan volgen. Dan hoeven we ook geen lichtkranten aan te schaffen.

Karin @ 10:01 | link |

Lichtkrant

Hoe communiceer je met je medeweggebruikers? Ik heb daar nogal eens behoefte aan, en eerlijk gezegd niet om ze vriendelijk goeiendag te zeggen. O ja, vaak genoeg wil ik iemand voor laten gaan op een kruising ofzo, maar dat kan ik met een handgebaar of lichtsignaal wel af.

Soms wil je echter andere dingen berichten. Bijvoorbeeld: "Ik heb liever niet dat u achter mij gaat zitten kleven", "Ik vind het fijner als u mij niet afsnijdt" of "Sorry, maar u verblindt mij door uw grote licht aan te hebben". Om die snel en precies over te brengen, is er toch vaak taal nodig.

Daarom ga ik twee lichtkranten in mijn auto plaatsen, 1 voor (in spiegelschrift!) en 1 achter. Met de volgende vriendelijke doch dringende teksten ingeprogrammeerd:

- Niet kleven, zak hooi
- Groot licht uitzetten, onnozelaar
- Niet afsnijden, gevaarlijke gek
- Koplamp kapot, sukkel
- Ik had voorrang, ploert
- Blijf op je rijstrook, halve gare

Dat zal ze leren.


Johannes @ 21:31 | link |

Encyclopedie bij het oud papier
Afgelopen weekeinde was de jaarlijkse Uitmarkt: twee dagen lang voorproeven van wat Amsterdam qua cultuur het komende seizoen te wachten staat. De moeite waard leek me en omdat het meeste op loopafstand van mijn voordeur plaatsvond, mengde ik mij onder het cultuurminnende publiek. Er was veel te zien, horen, proeven en te lezen ook.
Op de voor autoverkeer afgesloten Piet Heinkade was een lange stoet van kraampjes met boeken, folders, CD's en andere hebbedingen. Halverwege kwam ik een goede vriendin tegen, haar net-een-jaar-oude dochtertje voortduwend in de wandelwagen. Grappig te merken dat een enkele kraampjesman/-vrouw me blijkbaar automatisch als 'vader van' inschatte. We lieten het maar zo en praatten over van alles en nog wat, ook over vriendins voorgenomen verhuizing de stad uit. Nu ja, de stad uit: ik vind dat ze daar in het zuiden van Zuidoost, onder de rook van Abcoude eigenlijk al lang 'de stad uit' zijn, maar administratief valt het inderdaad nog onder de hoofdstad. Het huis moest weliswaar nog verkocht en het nieuwe was nog niet eens uitgekozen, laat staan aangekocht, maar ze waren toch al voorzichtig begonnen met pakken. 'Een opgeruimd huis verkoopt sneller', had de makelaar gemeend. Bij het pakken kom je zoals gewoonlijk van alles tegen dat de verhuizing beter niet meemaakt en de recycling inkan, zei ze. Oude schoolspullen bijvoorbeeld en een encyclopedie. 'Ja, ja,' beaamde ik, 'dat soort informatie is tegenwoordig allemaal op internet vinden…'

Afscheid genomen hebbend en terugslenterend naar huis, zag ik in gedachten die encyclopedie bij het oud papier liggen. Volkomen terecht natuurlijk: had niet het gezaghebbende Nature in 2005 al bericht dat de gratis te raadplegen Wikipedia vrijwel net zo betrouwbaar was als de 'traditionele' Brittanica (wat overigens later heftig werd bestreden door de uitgever van laatstgenoemde). Maar toch… Een encyclopedie bij het oud papier!! Ik heb verzuimd te vragen om wat voor een het ging, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe. De ouderen onder u weten het ongetwijfeld nog: in vroeger dagen had je encyclopedieverkopers: mannen - zelden of nooit vrouwen - die hun brood verdienden met het, doorgaans op provisiebasis, verkopen van kloeke 10-, 15- tot wel 20-delige encyclopedieën. Prachtige, gebonden boekwerken, verlucht met een veelheid aan gekleurde illustraties. Je moest het wel erg slecht met je schoolgaande kinderen voor hebben, wilde je hen niet het familiebezit van zo'n encyclopedie gunnen. Het kostte een hoop, tot wel de tegenwaarde van een leuke tweedehands auto, maar je kreeg er veel voor terug: jarenlang lees- en studieplezier en een hoop algemene ontwikkeling, waar je later misschien nog wel eens een pubquiz mee zou kunnen winnen. Mijn moeder heeft nog steeds een twintigdelige Winkler Prins op de planken staan, betaald in een veelvoud van twintig maandtermijnen. Moet ik het haar zeggen? Dat ie eigenlijk de prullenbak inkan???? Ach, ze wil al lang niet meer verhuizen en internet kent ze slechts van horen zeggen.

Maar ikzelf, wat moet ik doen met die voorloper ervan, de vijfdelige WP, gekregen van pa toe die met de nieuwe bij de P was aanbeland? Ik moet een dezer dagen mijn eigen boeken nog verhuizen, van A naar A, dus ook dan te besluiten: mee of niet. Bij het oud papier gaat echter niet lukken, weet ik nu al. Het is onzin natuurlijk, maar toch…
Paul @ 14:42 | link |