Hendrikx Van der Spek

Bureau voor bedrijfscommunicatie

Weblog

24.9.08

Gaat Wilders over lijken?

Wilders staat al langer bekend om zijn onparlementaire taalgebruik, maar bij de laatste Algemene Beschouwingen maakte hij het wel erg bont. Zijn uitspraken over ‘het Marokkaanse tuig dat scheldend, spugend, onschuldige mensen in elkaar slaand door het leven gaat’ zijn breed uitgemeten in de media. Een bijzondere toevoeging was dit keer zijn oproep tot etnische zuivering: hij suggereerde het leger in te zetten tegen de ‘islamitische intifada’. Dat zou ervoor zorgen ‘de steden en dorpen … op te ruimen en schoner te maken’.

De kamer protesteerde uiteraard tegen toon en inhoud van Wilders’ uitlatingen. Maar niemand greep in. Tot 2001 ging dat anders. De Kamervoorzitter kon tot die tijd een onwelvoeglijke uitspraak laten schrappen uit het officiële verslag van de vergadering. Bekend was de regel dat 'bevriende staatshoofden' niet beledigd mochten worden. Zo mocht oud-premier Gerbrandy de Indonesische president Soekarno in 1958 geen 'oorlogsmisdadiger' noemen. Hetzelfde gold tien jaar later voor de Amerikaanse president Johnson.

Parlementaire lijken
Deze zogenaamde ‘parlementaire lijken’ betroffen vaak tamelijk onschuldige uitspraken. Zo sprak één van Wilders’ voorloper, centrumdemocraat Janmaat (wie kent hem nog?), zich uit over de dossiers over naturalisatie (!). Kamervoorzitter Dolman hamerde hem af toen hij over ‘het sprookje van Ali Baba en zijn veertig assistenten’ begon (nog niet eens rovers!).

Reglement van Orde
De zogenaamde 'schrapbepaling' is inmiddels ter ziele. Betekent dat nu dat er geen sanctiemaatregelen zijn tegen racistisch taalgebruik? Jawel, want de Tweede Kamer beschikt nog steeds over Reglement van Orde. Dat houdt in dat de kamervoorzitter leden tot de orde moet roepen als zij zich beledigend uiten of aanzetten tot onwettige handelingen. Als een lid daarmee doorgaat, kan de kamervoorzitter hem zelfs laten verwijderen.

Het lijkt hoog tijd dat Gerdi Verbeet van haar recht én plicht als Kamervoorzitter gebruik maakt. Het parlement heeft een voorbeeldfunctie – ook als het over taalgebruik gaat.

Erik @ 14:53 | link |