Vrijdag e-learning: hoe pleeg je virtueel zelfmoord?

Hoe verwijder je jezelf uit de sociale media, zoals Facebook en Twitter? En hoe verwijder je iemand die is overleden? Die twee vragen houden me al een tijdje af en aan bezig. Vooral ook omdat je nooit echt helemaal weg bent op Facebook. Zodra je weer inlogt - nadat je je account hebt gedeactiveerd - leef je weer.

Ik heb vrienden op het web, mensen die ik nog nooit heb ontmoet, maar die wel van alles voor me doen of gedaan hebben. Zo heeft iemand onlangs mijn boek over Foekje Dillema als e-book vormgegeven. Je kunt het nu gratis downloaden. Het gaat allemaal buiten Facebook om. You don't need Facebook. Zo was er ook een reuze aardige dame die me geholpen heeft met het bouwen van een Joomla-website. Ze is overleden, maar haar facebookaccount staat nog online. Voor de eeuwen der eeuwigheid? Haar partner kent haar wachtwoord niet. Wat nu?

Facebook heeft een optie om overleden leden te herdenken. Het profiel wordt dan zo ingesteld dat alleen vrienden het profiel kunnen zien en een condoleancebericht kunnnen achterlaten.

Nu nog de vraag hoe verwijder je jezelf bij leven definitief van bijvoorbeeld Facebook of Twitter? Je acccount blijft namelijk ook gedeaciveerd altijd bestaan, ook al is het onzichtbaar. Daar is nu de Suicide Machine voor bedacht. Deze website zorgt ervoor dat je binnen een uur definitief weg bent. Hoe? Bijvoorbeeld door een nieuw wachtwoord aan te maken, dat je niet kent. En zo ben je defnitief weg uit web 2.0. Je kunt er nooit meer bij. Heerlijk vrij. Tijd om echte contacten te leggen.

web 2.0 suicide machine promotion from moddr_ on Vimeo.

Rosa Spier @ 08:55 | link |

Sollicitatiebrief in half uur

Een opmerkelijk bericht deze ochtend op nu.nl. De meeste sollicitanten (62%) schrijven een sollicitatiebrief in maximaal een half uur. De bron voor dit nieuws is een onderzoek van de vacaturesite JobTrack.nl. Naarmate de sollicitant ouder wordt, besteedt hij minder tijd aan zijn sollicitatiebrief.

Met een wrange glimlach denk ik terug aan mijn eigen sollicitatiebrieven. Begin jaren tachtig was er een groot overschot aan leraren en juist in deze periode probeerde ik een baan als leraar Nederlands te bemachtigen. Speeddaten, vacaturesites, jobcoaches, al deze moderne verworvenheden bestonden nog niet. Je moest gewoon een sollicitatiebrief schrijven, vaak nog met de hand.

Tachtig sollicitatiebrieven
Ik heb in die tijd denk ik minstens tachtig brieven geschreven en aan ieder van die brieven heb ik meestal toch wel enige uren besteed. Veel hielp het niet, want scholen kregen toen op iedere vacature vele honderden brieven binnen. En de baan als leraar Nederlands die ik vond, had ik uiteindelijk niet te danken aan een sollicitatiebrief, maar aan het 'netwerk'.

400 brieven voor vacature
Het jaar daarop zat ik zelf in een sollicitatiecommissie voor een nieuwe leraar Nederlands. Om een eerste selectie te maken in de ruim 400 sollicitatiebrieven hanteerden we een hard criterium. Iedere brief met een of meer taal- of stijlfouten viel onverbiddelijk af. Hiermee brachten we het aantal brieven terug tot een hanteerbaar vijftigtal. Pas daarna gingen we over op het lezen van de inhoud.

Staar je niet blind op de brief
Misschien is het zo gek nog niet om niet teveel tijd te besteden aan je sollicitatiebrief. Een half uur is wel wat kort en tijd voor het verwijderen van taal- en stijlfouten moet je natuurlijk wel nemen. Maar tegenwoordig is het minstens zo belangrijk hoe je je presenteert op internet, of je de dronken foto's van de laatste skivakantie niet per ongeluk open hebt gezet en of je profielen op Facebook, LinkedIn en Twitter wel up to date en aantrekkelijk genoeg zijn. Op deze site vindt u hiervoor genoeg tips en tips.
Willem Hendrikx @ 12:46 | link |

Afko 2: vivid

Concullega Caryn 't Hart van Tappan heeft onlangs een workshop van de Amerikaanse helderheidsgoeroe Fred Burt bijgewoond, managing director van Siegel+Gale. In het Tappanblog www.administratievecommunicatie.nl schrijft ze over de afko 'vivid' die bij Siegel+Gale meer betekent dan alleen 'levendig':

V = Visualise
Breng de informatie, indien mogelijk natuurlijk, in beeld.

I = Intimate
Maak het persoonlijk, communiceer met je klant op papier alsof je een gesprek voert.

V = Voice
Zorg ervoor dat je je eigen 'tone of voice', je eigen stem behoudt.

I = Idiot-proof
Spreekt voor zich.

D = Direct
Vermijd omhaal van woorden en onnodige mededelingen.

Voor alle duidelijkheid: het gaat hier om adviezen voor heldere en duidelijke schriftelijke communicatie. Afko's kunnen soms door hun eenvoud, vanzelfsprekendheid en inhoud een duidelijke 'schoonheid' hebben. Voor mijn gevoel ontbreekt dat bij 'vivid' helemaal. 'Vivid' voldoet als ezelsbruggetje, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Willem Hendrikx @ 14:35 | link |

Maandag e-learning: interviewen, hoe doe je dat?

Vandaag laten we maar eens iemand aan het woord die het echt weet: de wetenschapper. Gerben Moerman promoveerde op interviewtechnieken. Hij onderscheidt drie soorten van vragen: prikkelend, gereserveerd en meegaand. Zijn cursiste doet het voor, nee, ze probeert het voor te doen, want ze bakt er niet veel van volgens haar mentor.

Uiteindelijk blijkt dat ook weer niet zo erg, want volgens de wetenschap maakt het niets uit welke soort vraag je stelt. Je moet eigenlijk vooral je kop mond kunnen houden. Dat weten we dan ook weer.


Rosa Spier @ 11:09 | link |

Hoezo intranet afschaffen? Bent u helemaal...?

Op communicatieonline.nl staat een interview met Marloes Pomp, met als prikkelende titel 'Als eerste moet intranet worden afgeschaft'. Op dit moment woedt hierover een discussie in de LinkedIngroep Intranet afkijken. Het zal duidelijk zijn dat ik het niet met haar eens ben:

"Leuk artikel en handig om zo een steen in sommige toch wat stille internetvijvers te gooien. Het interview begint met de verzuchting "Who the hell is Marloes Pomp". En dat vroeg ik me ook af bij het lezen van dit verhaal. Hoeveel intranetten heeft zij gezien? Heeft ze wel een idee waar je intranet allemaal wel niet voor kunt gebruiken, behalve als 'intern communicatiemiddel'? De kern van haar kritiek op internet is de macht van Interne Communicatieafdelingen, die bepalen wat wel en wat niet op het intranet mag worden gepubliceerd, en bepalen in hoeverre sociale media intern worden ingezet.

Deze kritiek is echter verre van nieuw en verre van origineel, maar nog wel steeds actueel. Al vanaf de eerste intranetten is er een beweging in 'intranetland' die vindt dat een intranet wel beheerd maar niet beheerst moet worden. Een goed werkend intranet is een chaos, maar wel een beheerde en geordende chaos, zodat de bezoekers van dat intranet goed hun weg door het interne communicatie- en informatiebos kunnen vinden. En net als in iedere normale rechtsstaat moet er op intranet een vrijheid van meningsuiting zijn. Dat betekent dat je vrij bent om op intranet te publiceren wat je wilt, maar dat je natuurlijk achteraf kunt worden teruggefloten als je iets hebt gepubliceerd wat tegen de afspraken ingaat.

Jammer genoeg zijn er nog steeds weinig intranetten die volgens deze principes beheerd worden, dus daar heeft Pomp een belangrijk punt. Maar als eerste intranet afschaffen? Waarom zou je het kind met het badwater weggooien. Want intranetten zijn fantastische platforms, niet alleen voor de sociale interactie waarop Plomp focust, maar ook voor de interne (al dan niet formele nieuwsvoorziening), voor het delen van geborgde informatie (procedures, verslagen, protocollen, onderzoeken, etc.), als dynamisch archief, als platform voor interne serviceverlening, als drager van interne opleidingen (e-learning) en dan ben ik hier minstens nog tien andere toepassingen vergeten.

De grote vraag hier eigenlijk is of een intranet wel onder verantwoording van de IC-afdeling moet vallen. Maar daarover een volgende keer meer."
Willem Hendrikx @ 13:05 | link |

Vrijdag e-learning: meester Pieterson

Meester Pieterson is docent van morgen, In 2008 - ja, dat was gisteren - won hij deze award vanwege zijn educatieve filmpjes op Youtube. Hans Pieterson geeft Duits op een school voor voortgezet onderwijs in Delft. Hij legt dus ook de naamvallen uit. Gaap.

Er is aan Pieterson geen groot schrijver verloren gegaan. Maar filmpjes maken is hem wel toevertrouwd. Hoewel hij soms naar het einde toe wat te veel haast krijgt. Tempo maken heet dat, snel thuis. Interessant vond ik zijn filmpje over het maken van een filmpje voor collegaleerkrachten. Via een eenvoudige presentatie in Paint maakt Pieterson duidelijk hoe dat in zijn werk kan gaan met Moviemaker. Ik ga het binnenkort eens proberen.



Rosa Spier @ 11:49 | link |

Afko 1: RUMBA

Als oud-Bredanaar en dus fan van de club met de mooiste naam uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis heb ik iets met afkortingen. Voor de kenner en liefhebber: het acroniem NAC staat voor NOAD ADVENDO Combinatie en als deze afkorting voluit wordt geschreven staat er NOOIT OPGEVEN ALTIJD DOORZETTEN AANGENAAM DOOR VERMAAK EN NUTTIG DOOR ONTSPANNING COMBINATIE.

Maar over sportafkortingen wil ik het hier eigenlijk niet hebben. Wat mij op dit moment vooral bezighoudt zijn afkortingen, vaak acroniemen die gebruikt worden binnen managementtheorieën en schrijfmethodes.

Zorg en gedragsverandering
Een van de swingendste afkortingen vind ik wel RUMBA. RUMBA is een variant op het SMART-principe (waarover later meer), maar dan toegesneden op doelstellingen in de zorgsector. Dat blijkt uit de toevoeging van de B, die staat voor Behavior. De doelstelling moet namelijk uitgedrukt worden in waarneembaar gedrag of waarneembare gedragsverandering.

De totale afkorting staat voor:
· Relevance
. Understandable
. Measurable
. Behavior
. Attainable

RUMBA wordt veelvuldig gebruikt in de verpleegkunde, bijvoorbeeld in zorgprotocollen.

Labels: NAC RUMBA SMART

Willem Hendrikx @ 15:27 | link |