Popcorn erbij?

In Amerika is het bijna zover, thuis legaal een film downloaden, vanuit de luie stoel bekijken én ook de deur niet meer uit hoeven voor de bijbehorende popcorn. Uw eigen thuisbioscoop ten top!

Amazon komt binnenkort in de Verenigde Staten met deze service. Naast het downloaden van films, kan men bij Amazon ook terecht voor ruim 14.000 houdbare levensmiddelen. Je moet natuurlijk wel op tijd moet bedenken dat je zin hebt in een filmpje mét popcorn. Maar lang leve de luiheid!

[Bron: WebWereld.nl]
Marleen @ 15:44 | link |

Steppen en golfen

Precies een week geleden was het weer zover. Tijd voor het jaarlijkse bedrijfsuitje van Hendrikx Van der Spek. We begonnen de dag sportief met een steptocht door de Soester bossen en langs de Soester duinen.






Na een aangename lunch bij het Hilton in Soestduinen werden we ontvangen door een golfprofessional voor een heuse golfclinic. Nadat we allemaal hadden geoefend op onze afslag, mochten we de echte baan op om onze chipping- en puttingtechniek te oefenen. Mochten deze begrippen u doen duizelen, het betekent niets meer dan de bal zo dicht mogelijk bij of liever nog in het gaatje – de hole – krijgen, waarbij je de bal vanaf verschillende oppervlakten slaat; van hoog gras tot strak gemaaid gras (de green). Chippen doe je als de bal nog niet op de green ligt, putten zodra de bal in de buurt van het gaatje komt. U ziet, we hebben er ook nog wat van geleerd…

Na de clinic mochten we nog even ‘de baan op’ om een onderling wedstrijdje over één hole uit te vechten.

Na deze ontspannende inspanning was het wederom tijd voor een hapje en drankje. Het einde van een geslaagde dag. Dit typende ben ik overigens blij dat we ons bedrijfsuitje vorige week hadden en niet vandaag. Steppen en golfen tijdens een echte hittegolf zorgt misschien voor iets te veel slachtoffers en we willen u natuurlijk graag van dienst kunnen blijven!
Marleen @ 14:58 | link |

Groeten van het Hogeland


Rosa Spier @ 11:01 | link |

Zeepraat
Twee weken geleden vertrokken Margreet en ik met de Noorderzon, naar Zeeland. Met excuses voor de enigszins melige woordspeling, maar de Noorderzon is een Dufour 2800, een zeiljacht(je) volgens de specificaties geschikt voor kustreizen (wist u overigens dat de zon wel degelijk in het noorden kan staan? Op het zuidelijk halfrond gebeurt het elke middag).
We gingen via het Noordzeekanaal naar IJmuiden en de volgende dag naar buiten, de Noordzee op weg. En toen deed de motor het opeens niet meer. 'Je had toch een zeiljachtje?' denkt u mogelijk. Jazeker, maar het is niet aan te raden een haven binnen te zeilen, zeker niet redelijk drukke havens als die van IJmuiden of Scheveningen.

Op zee was de motor niet te repareren: hulp nodig dus… Hoe communiceer je dat aan de buitenwereld, technisch gezien? Je zou je mobieltje kunnen proberen, maar ver uit de kust ben je natuurlijk buiten bereik van enig netwerk. Tenzij je een peperdure satelliettelefoon hebt, met een bijbehorend peperduur abonnement: die doen het over de hele wereld (www.inmarsat.com). Maar voor een modale Dufour 2800 zeiler is zo'n communicatiemiddel doorgaans te prijzig.

Voor echte noodgevallen heeft de zeezeiler een hele set van vuurpijlen en handfakkels aan boord. Zo'n vuurpijl gaat driehonderd meter de lucht in om vervolgens een enorme oranje gloed te verspreiden die in de wijde omtrek duidelijk maakt dat er een schip in nood verkeert. Leuk natuurlijk voor de Scheveningse badgasten, maar voor onze situatie toch wel erg rigoureus. De ongetwijfeld snel op ons af komende reddingsmannen en –vrouwen zouden het ons zeker niet in dank afnemen. Vuurpijlen gebruik je alleen in echte noodgevallen en pas als andere communicatiemiddelen falen.

Seinvlaggen worden van oudsher door scheepsbemanningen op zee gebruikt om met elkaar te kunnen communiceren. Internationaal zijn er afspraken gemaakt over de betekenis van allerlei vlagvormen: zo betekent een witte vlag met een liggende rode ruit erin (zie ook www.cs.rug.nl/~peter/Zeilen/Seinvlaggen/index.html of http://nl.wikipedia.org/wiki/Seinvlaggen) 'Ik ben ontredderd, maak verbinding met mij'. Afgezien ervan dat deze vlag toch niet helemaal onze lading dekte, heb ik zo'n ouderwetse set vlaggen niet aan boord en bovendien waren er weinig schepen in de buurt om eventueel mijn vlaggetje te kunnen opmerken.

Hét communicatiemiddel op zee (ook op de binnenwateren overigens) is al lange tijd, en nog steeds, de marifoon: een soort van kortegolf zender. Omdat het een zender is, moet je een diploma hebben om hem te mogen gebruiken. Sterker nog: zonder zo'n diploma mag je zo'n ding niet eens aan boord hebben.
Dankzij de marifoon konden we de verkeerscentrale van Scheveningen op de hoogte stellen van onze motorpech. De suggestie een sleepboot op ons af te sturen sloegen we vriendelijk maar resoluut af: die vragen een godsvermogen voor hun diensten en zo hulpbehoevend voelden wij ons nu ook weer niet. Communicatie via een marifoon is erg open, in die zin dat iedereen die een marifoon heeft het hele gesprek kan meeluisteren. In ons geval bleek dat zo zijn voordelen te hebben. Een ander zeiljacht dat net naar binnen voer, hoorde ons en bood spontaan aan ons naar binnen te slepen. Grappig genoeg bleek de bemanning ervan bekenden te zijn die we al enige tijd niet meer hadden gezien of gesproken. Er viel dus nog een hoop 'bij' te communiceren, maar dat deden we later, in 'de Zoute zoen', een uitstekend visrestaurant aan de Oude haven.
Paul @ 15:46 | link |

Ik hou ervan een beetje bedaagde termen te gebruiken, om ze in ere te houden. Wat beschrijft de huidige meteorologische omstandigheden beter dan technisch weer?

Hier achter de geblindeerde ramen van het kantoor, hou ik het nog wel even uit. Maar hoe lang?
Johannes @ 09:35 | link |