Vrijdag: e-learning

De zuidenwind schatert weer door het graan. Brel zong het op tekst van Ernst van Altena: mijn vlakke land. Soms paren engelen in het graan, slaat de bolbliksem door het graan of landen er vliegende schoteltjes, maar magnetische straling kan ook. Ik heb het over graancirkels. De folklore leeft voort over de vraag hoe ze zijn ontstaan, die cirkels in het graan.

De eigenaar van het veld houdt de mythe vaak graag in stand, want met grote regelmaat wordt hij er gewoon voor betaald. Hij speelt maar al te graag het slachtoffer, omdat hij meer dan schadevergoeding krijgt van Philips (langs de A4) bijvoorbeeld of een ander die zijn beeldmerk in het graan laat zetten. Inderdaad graancirkels zijn mensenwerk, hoewel velen geloven in buitenaardse krachten. Er zijn zelfs congressen voor goedgelovigen - trollen en heksen - die uit de gehele wereld
komen om de mythe levend te houden.

Er zijn bedrijven gespecialiseerd in het maken van graancirkels en die maken ongelooflijk mooie patronen in het graan. Doug Bower and Dave Chorley kregen er zelfs de Ig-Nobelprijs voor in 1992. Maar hoe doe je dat nu eigenlijk zo'n cirkel maken? Quest legt het uit: een plankje en wat touw en dan urenlang sjokken door het veld.


Max Dohle @ 08:04 | link |