Vrijdag e-learning

In real time communiceren in maximaal 140 tekens. Dat is Twitteren of in het Nederlands kwetteren (vandaar het vogeltje als logo). Het houdt het midden tussen een microblog en een forum. Is het leuk? Ik heb geen idee, want ik doe er (nog) niet aan en het staat me eerlijk gezegd tegen. NRC heeft al jaren zo'n hoekje waarin de lezer in 150 woorden een voorval beschrijft: ik@nrc. Het geeft me vaak de indruk dat ik de Libelle zit te lezen. Schrijven op de vierkante centimeter is moeilijk. Daar waag ik me niet aan.

Vooroordelen? Het zou kunnen. Zo vraag ik me af hoe eerlijk het medium is. Schrijft iemand nou hoe hij zich echt voelt en wat hij zojuist echt heeft gedaan? Ik heb zo eens wat rondgekeken op de Tweetdecks van collega's en het zag er allemaal hyperbeleefd uit. Mensen zijn allemaal reuze vriendelijk tegen elkaar. Ik krijg dan altijd de neiging de kont tegen de krib te gooien.

Ik zag de tweets van Femke Halsema langskomen - de politica die geen hype onbenut laat - en er viel eerlijk gezegd geen touw aan vast te knopen, omdat je midden in zes discussies tegelijk belandt. En de krant moet ik ook nog lezen. Heeft Halsema niks beters te doen dan de politicus dichter bij de burger te brengen?

Maar eerlijk gezegd had ik dergelijke ideeën ook toen ik het verschijnsel weblog voor het eerst zag. Al die mensen die een bezoek aan Albert Heijn interessant genoeg vonden om er een bericht van 600 woorden over te schrijven. Toch ben ik ben een fanatieke weblogger geworden. Maar dat is zo 2009 zou collega Jan dan zeggen. Geef je over, schrijf je in. Tetter mee met de meute...

Eerst maar eens inschrijven:

How to sign up to Twitter from Learn Loft on Vimeo.

Volgende week zijn jullie vrij, want dan ben ik met vakantie!
Rosa Spier @ 08:42 | link |