Twintig maanden knettergek?

Gisteren was het er dan eindelijk: het langverwachte boek van Ella Vogelaar. Ze was overal met haar Twintig maanden knettergek. Volgens Vogelaar zijn de ruim 350 pagina's een verslag van haar belevenissen. Maar tijdens haar mediaoptredens en presentatie ging het vooral om een standpunt: 'Het is eigenlijk onterecht dat ik (='je' in het boek) af moest treden.'

Tijdens haar argumentenopsomming (ik heb gewoon een hekel aan populistische media en geld voor woningcorporaties kreeg ik pas na anderhalf jaar zeuren bij niet-luisterende Wouter) moest ik vooral denken aan een van de makkelijkste argumentatietips. Als je iets wilt bereiken in een discussie, richt je je op de toekomst. Dan discussieer je namelijk over oplossingen.

Maar Ella kiest voor de 'minst' overtuigende variant: je richten op het verleden. Centraal staat dan niet meer de oplossing (toekomst) of een uitwisseling van oordelen (heden), maar centraal staat dan de schuldvraag. Wie heeft er nu eigenlijk voor gezorgd dat Ella in zo'n onmogelijke positie kwam?


Misschien dat Wouter daarom toch gelijk heeft gehad. Als Ella nu immers nog niet weet dat dit niets constructiefs oplevert voor de toekomst, is het nog maar de vraag of zij geschikt was als 'overtuigende' minister.

Karin Pijper

Meer overtuigingstips? Klik hier.
Merel de Boer @ 13:14 | link |