Spreekgezegden en woorden

Er wordt steeds minder gebruik gemaakt van spreekwoorden en gezegden. Waarom eigenlijk? Vanmiddag tijdens de lange lunch gebruikte ik er nog een: ledigheid is des duivels oorkussen. Maar zo’n opmerking maak ik maar zelden.

Komt het omdat we niet meer weten waar die gezegden naar verwijzen? Duivel? Oorkussen? Komt het doordat we eigenlijk niet goed meer weten wat het gezegde betekent? Of komt het doordat je wel heel oubollig overkomt als je een spreekwoord gebruikt.

En we zijn natuurlijk een stuk cynischer geworden. Tegeltjeswijsheden en spreuken: ze kloppen toch niet. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Ja dat zal wel, met al die gebroken gezinnen. Geld maakt niet gelukkig. Nou, ik zie toch hele blije gezichten in de Bijenkorf.

Ik ben er eigenlijk sinds kort achter waarom ik zelf nog maar weinig spreekwoorden en gezegden gebruik: ik maak namelijk altijd verkeerde samentrekkingen. Bij mij is het de sluier oplichten in plaats van het tipje.

Als tekstschrijver mag je zulke blunders natuurlijk niet maken. Ik ben als een stotteraar die lastige medeklinkers vermijdt. Voel ik een spreekwoord opkomen dan zoek ik snel naar iets anders…

Jeanine Reuver
Marleen @ 20:44 | link |