Wilde zwanen

Ik doe het niet graag: een boek onuitgelezen terugzetten in de boekenkast. Toch gebeurt het zo nu en dan, en altijd neem ik me voor om het boek ooit alsnog uit te lezen. Zo staan The Chosen van Chaim Potok en Wilde zwanen van Jung Chang me al járen vanaf een plank aan te staren, met een bladwijzertje in hun midden. En Ceders in de sneeuw van David Guterson ligt inmiddels ook verdacht lang op mijn nachtkastje – de bladwijzer nog maar bij pagina 33.

Mijn man is anders: die bijt zich overal doorheen, al duurt het een jaar. The Foutainhead (Ayn Rand), The Crimson Petal and The White (Michel Faber) en – wat minder dik – Vernon God Little (DBC Pierre). En laat dat nou het boek zijn dat op één staat in de toptien van ‘unfinishable novels’, die gisteren in The Times stond. Op nummer twee staat Harry Potter and the Goblet of Fire (heb ik trouwens wél uitgelezen) en op drie Ulysses van James Joyce (nooit aan begonnen).

Naast de fictielijst publiceerde The Times een toptien van onuitgelezen non-fictie. En ik blijk niet de enige te zijn: Wilde zwanen staat op nummer vijf. Maar was dat non-fictie dan? Het boek even uit de kast gepakt – inderdaad, een autobiografische familiegeschiedenis. De bladwijzer blijkt bij pagina 120 te zitten van de 655. Minder ver dan ik al die tijd gedacht heb. En wat zijn die lettertjes klein en dat papier vergeeld en die namen ingewikkeld … Gauw terug de kast in!
Linda @ 10:41 | link |