Vrijdag logdag

De komkommertijd voorbij, een 'nieuwe lente' staat weer voor de deur. De lifeloggers gaan weer met frisse moed en verse trivialiteiten aan de slag. Ik heb deze week daarom maar eens wat openingszinnen van het web geplukt van het puikje van onze weblognatie. Het belooft weer een mooi en gedenkwardig seizoen te worden!

Ik ben een beetje aan het rondkijken voor het weekend London. Wat de reis- en hotelmogelijkheden zijn

Het is september! Sjemig, dan ben ik dus alweer meer dan een maand terug van vakantie.Voor ik vergeet: sommige van mijn vakantiefoto's

Hier even een berichtje van niks. Ben veilig bij mijn vader aangekomen en moest toch even mijn internetverslaving voeden.

U weet vast nog wel dat ik niet zo lang geleden een auto heb aangeschaft. Gedurende mijn afwezigheid stond deze veilig en netjes in een garage gestald

Bij de broodjeszaak: "Goedemiddag, wat zal het zijn voor u?" "Twee zachte bolletjes met boter." "En wat moet erop?"

Ik wilde onderweg zijn. Even. Op de fiets stappen en honderd kilometer rijden zonder af te stappen.

Het vliegtuig zet de daling in. Na drie weken afwezigheid ben ik gespannen: in welke staat zal ik ons koninkrijk aantreffen?

Toen ik de gordijnen opentrok scheen de zon. Het was nog vroeg, de straat nog leeg. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en deed de balkondeur open

Vanochtend ging de bel. Die luide rotbel van ons jaagt me iedere keer weer de stuipen op het lijf. Hoe dan ook, het was de postbode. Met een pakje.

Wie een eigen bedrijfje opstart, moet zich aanmelden bij de belastingdienst. Dat probeer ik al sinds maandag. Bel 0800 0443 en kies optie 5.

Het is alsof ik ernaar getrokken werd. Die kinderkleertjes maatje tiny. Stoere spijkerbroekjes, mini spijkerjasjes. (Zelfs mini ugg boots bij de V&D. En die zagen er gewoon snoezig uit. Helemaal niet ugly.)
Overpeinzing terwijl ik vanmiddag met een spons en zeem in een kast in vriendin J's huis hing:

Waarom is de plek in de kast waar de schoonmaakspullen staan het allervieste plekje?

Voor de meeste mensen is de vakantie alweer voorbij, scholen zijn weer begonnen en er moet weer gewerkt worden. De ansichtkaarten op het prikbord blijven nog eventjes hangen. Groetjes uit Griekenland, Frankrijk en Spanje, ja zelfs uit Brazilië ontvingen we een kaartje. Toch merk je aan de vakantiegroetjes dat bestemmingen zijn veranderd, een weekje Ardennen was vroeger reden genoeg om een kaart te sturen, nu ontvangen we steeds vaker kaartjes uit verre oorden, soms vanuit plekjes waarvan ik nog nooit heb gehoord.


In blogland is het altijd komkommertijd!

Rosa Spier @ 11:59 | link |